محققان دانشگاه تویاما در ژاپن دریافتند که امکان قطع ارتباط بین خاطرات مختلف در مغز وجود دارد.
یادآوری خاطرات چند سال بعد از وقوع یک حادثه، یکی از مهمترین و دردناکترین بخشهای اختلال استرسی پس از ضایعه روانی است. علت یادآوری این خاطرات ناخوشایند این است که مغز پیوند زدن میان رخداد ناخوشایند با یک خاطره دیگر را آموخته است و آن خاطره به عنوان محرکی برای یادآوری حادثه عمل میکند.
محققان در جریان تحقیقات خود روی موشها دو عامل ترسناک را برای
آنها در نظر گرفتند. یک عامل محلول شکر بود که هروقت موشها آن را
مینوشیدند، محققان با تزریق یک ماده شیمیایی آنها را بیمار میکردند.
دیگری صدای خاصی بود که همواره همراه یک شوک پخش میشد و هر بار موشها این
صدارا میشنیدند، به اصظلاح میخکوب شدند.